,,Mały Książę''- Antoine de Saint-Exupery

Autor: Antoine de Saint-Exupery

Gatunek: baśń

Ilość stron: 82

Tytuł oryginału: Le Petit Prince 

Rok pierwszego wydania: 1943

Rok wydania polskiego : 1947

Ocena: 10/10

           

        Są takie książki, które różni ludzie rozumieją różnie.  Jedni widzą w nich bajkę, inni pouczającą historię o ludziach. Spojrzenie na nią może zmieniać się wraz ze światopoglądem, zawodem, ilością przeczytanych książek, wrażliwością, wyobraźnią czy wiekiem. Niektórzy za pierwszym razem rozumieją ją dosłownie, by po pewnym odkryć jej zupełnie inną stronę.

           Taką książką jest ,,Mały Książę’’,  Antoine'a de Saint-Exupery'ego . Niepozorna. Na okładce mały ludzki, stojący na planecie, wokół gwiazdy i planety… Łatwo pomyśleć: ,,A, zwykła bajeczka’’. A wtedy.. otwieramy ją i wchodzimy w inny świat. Pierwsza strona: wspomnienia człowieka opowiadającego, jak to mając 6 lat, zainspirowany obrazkiem w książce, narysował węża boa trawiącego słonia, a wszyscy dorośli stwierdzając, że to kapelusz, każą mu się uczyć!

          Książka jest dziecięcym, wrażliwym spojrzeniem na zabieganych dorosłych, często gubiących się w tym wielkim świecie. Uczy nas przyjaźni,  tolerancji, odpowiedzialności. Momentami okropnie wzrusza, momentami bawi. Po lekturze zostają pytania: czy i ja taki będę? A może już jestem ? Czy przestałem być dzieckiem i już nigdy nie wybrnę ze świata dorosłych ?

          W czasie omawiania ,,Małego księcia’’ na języku polskim Pani dała nam zadanie: Macie dwie minuty. Pomyślcie, do kogo z książki najbardziej jesteście podobni. Bankiera, Pijaka, Latarnika, Króla, Próżnego…  Zadanie skłoniło do myślenia nad sobą samym. Szczerze ? Nie pamiętam, co odpowiedziałam. Chyba muszę przeczytać po raz kolejny- może znowu odbiorę ją inaczej i bogaciej?

          Piękna książka. Zarówno jako bajka, w której nie trzeba szukać głębszego sensu, jak i opowieść z ukrytym sensem, wartą przeczytania w każdym wieku i spojrzenia na swoje życie inaczej. Może jako poradnik: ,,Jak się nie zachowywać’’ ?  Serdecznie zachęcam wszystkich do przeczytania jej. Czytałeś dawno? Spróbuj jeszcze raz, może  zmieni Ci się jej odbiór J

,,Dobrze widzi się tylko sercem. Najważniejsze jest niewidoczne dla oczu''

,,Powinienem był ją sądzić wedle czynów, a nie słów''

,,Człowiek naraża się na łzy, gdy raz pozwoli się oswoić''

,,Mowa jest źródłem nieporozumień''